مروزه، استفاده از مواد پلی اتیلنی (PE) در شبکهها و سیستمهای آبرسانی تحت فشار و گازرسانی رشد فزایندهای داشته است. طبیعی است این رشد چشمگیر در صورتی دوام خواهد یافت که در گذشت زمان شاهد استفاده از فناوریهای جدید در تولید مواد اولیه، فرایند ساخت و روشهای اتصال این گونه لولهها در صنعت آبرسانی و گازرسانی باشیم.
در راستای هدف فوق – با رویکرد مواد اولیه – شاهد تولید گونههای متفاوتی از پلی اتیلن بوده ایم که نسل سوم از این سیر رو به رشد، مواد PE100 میباشند. این مواد از سال 1990 در اروپا به عنوان نوعی مناسب در صنعت لوله مطرح گردیده است. در این مقاله به این موضوع اشاره خواهیم کرد که چرا آمیزهی (compound) پلی اتیلن انتخاب میکنیم؟
روش استفاده از آمیزهی آماده PE
این روش در اروپا با موفقیت به کار برده شده است و منجر به نفوذ گسترده PE در صنایع آبرسانی و گازرسانی گردیده است. به طوری که لوله های جدیدا نصب شده در صنایع گازرسانی حدود 100% و در صنایع آبرسانی 70% ، از آمیزه های آماده تولید شده اند.
لوله های تولید شده در اروپا الزاماتی را رعایت میکنند که به تولید لوله های با کیفیت با تمام خواص کلیدی برای داشتن عمر طولانی و بدون نشتی، منجر میشود. این الزامات در استانداردهای ISO 4437 برای لوله های گاز وISO 4427 برای لوله های آب آورده شده است. درجه پراکنش دوده یکی از بخش های اساسی این استاندارد است.
این الزامات سختگیرانه هستند، بدین صورت که حداقل ضریب طراحی برای لوله های گاز 2 و برای لوله های آب 25/1 در نظر گرفته شده است. این کار، کیفیت زیاد لوله را در قیمتی معقول تضمین میکند.
منبع و ادامه مطلب دلایل استفاده از مواد خودرنگ سیاه پلی اتیلن